Bij een (gehospitaliseerde) patiënt met een ernstige vorm van COVID-19, wanneer de klinische toestand verslechtert, worden systemische corticosteroïden aanbevolen. Dit is tot nu toe de enige behandeling met bewezen efficiëntie op de mortaliteit bij patiënten die met zuurstof worden gehospitaliseerd of op de intensive care met mechanische beademing, legt professor Nicolas Dauby, infectioloog, uit. 

De WHO beveelt daarentegen aan om corticosteroïden niet te gebruiken bij patiënten (patiënten of ambulante patiënten) met een niet-ernstige vorm van COVID-19 (d.w.z. zonder bewijs van een ernstige of kritische vorm van COVID-19). De WHO houdt er zelfs rekening mee dat corticosteroïden die gebruikt worden bij niet ernstig zieke COVID-19 patiënten de mortaliteit na 28 dagen kunnen verhogen.  Inderdaad, de resultaten van de momenteel beschikbare studies van patiënten met niet-serieuze vormen van COVID-19 (n=1.535) tonen een toename van de mortaliteit na 28 dagen met systemische corticosteroïden in vergelijking met geen corticosteroïdentherapie, hoewel deze toename statistisch gezien niet significant was. De effecten van systemische corticosteroïden bij COVID-19 patiënten met longontsteking maar zonder hypoxemie blijven op dit moment onduidelijk; verder onderzoek is nodig. Bij patiënten met een niet-serieuze vorm van COVID-19 die al worden behandeld met systemische corticosteroïden (bijvoorbeeld COPD-exacerbatie, chronische auto-immuunziekten), beveelt de WHO aan om de behandeling niet te staken.

Ref: https://www.who.int/publications/i/item/WHO-2019-nCoV-Corticosteroids-2020.1