Teelbalkanker: denk aan zelfonderzoek

Afbeelding
Kanker
Hoewel teelbalkanker niet veel voorkomt in België, is het een van de weinige kankersoorten waarvan de frequentie toeneemt (Stichting Kankerregister 2020). Deze kankers worden meestal gediagnosticeerd tussen 15 en 44 jaar, met een piek rond de leeftijd van 30 jaar, hoewel ze ook eerder kunnen voorkomen, bij het begin van de puberteit, en soms na de leeftijd van 60 jaar. Gelukkig wordt 87% van hen in een vroeg stadium gediagnosticeerd en is de overleving na 5 jaar bijna 98% (Stichting Kankerregister 2019).

De stichting tegen Kanker herinnert ons aan het belang van zelfonderzoek voor een vroege diagnose en raadt daarom de betrokken mannen aan eenmaal per maand een zelfonderzoek te verrichten.  Het doel is teelbalkanker in een vroeg stadium op te sporen: enerzijds vergroot dit de kans op overleving en genezing, anderzijds maakt dit een lichtere behandeling mogelijk en kan chemotherapie of chirurgie worden vermeden of beperkt. Dit zal grote gevolgen hebben voor de levenskwaliteit.

 

Screening voor alles

Bij abnormale symptomen is het raadzaam uw arts te raadplegen. Deze omvatten: een toename van het volume van een teelbal; het verschijnen van een klein, pijnloos "gezwel" op het oppervlak van de teelbal; een verharding van de teelbal bij het palperen; een gevoel van zwaarte in de onderbuik, achter de balzakken of erin.

 

Behandeling van teelbalkanker

Behandelingsopties en aanbevelingen zijn afhankelijk van een aantal factoren, waaronder het type en het stadium van de kanker, mogelijke bijwerkingen van de behandeling, voorkeuren van de patiënt en algemene gezondheid. De eerste behandeling is meestal een operatie om de testikel te verwijderen. In zeldzame gevallen wordt eerst chemotherapie gegeven als de kanker op het moment van de diagnose al buiten de zaadbal is uitgezaaid.

 

In principe heeft de verwijdering van een testikel geen invloed op het seksuele leven of de vruchtbaarheid. Beide teelballen kunnen echter worden aangetast. Dit is zeldzaam en komt slechts bij ongeveer 2% van de getroffen personen voor. In dat geval moeten beide testikels worden verwijderd in een procedure die bilaterale orchiectomie wordt genoemd. In dat geval wordt aanbevolen om vóór de operatie het behoud van sperma te overwegen voor toekomstig vaderschap. Als één of beide testikels worden verwijderd, kunnen één of twee prothesen in de slijmbeurs worden geplaatst. Daarnaast kan testosteronvervangingstherapie nodig zijn.