Vitiligo is een auto-immuunziekte die wordt gekenmerkt door het verlies van melanocyten die ten onrechte door het lichaam worden vernietigd.

Bij niet-actieve vitiligo is de behandeling om de proliferatie van melanocyten te induceren nu goed gecodificeerd en gebaseerd op de combinatie van een topische behandeling en fototherapie of UVB. In eerste instantie zorgen topische dermocorticoïden of tacrolimuscrème voor een volledige of bijna volledige repigmentatie van het gezicht bij 70 tot 80% van de patiënten; ze geven zeer goede resultaten op het lichaam in 50% van de gevallen, maar zijn weinig overtuigend op de handen en voeten (20 tot 30%).  "De behandeling duurt lang, tussen 6 en 24 maanden en minstens 6 maanden alvorens de doeltreffendheid ervan te beoordelen, waarschuwt de dermatoloog. Het resultaat wordt in de zomer geoptimaliseerd door regelmatige blootstelling aan de zon (3 à 4 keer per week) zonder zonnecrème tot de witte huid roze wordt. In de winter kunt u in de cabine van de dermatoloog puvatherapie of UVB gebruiken, terwijl de UV in de cabine van de schoonheidsspecialist type A is, dat nutteloos is voor repigmentatie. Er bestaan smal-spectrum UVB-lampen voor fototherapie thuis," legt professor Thierry Passeron van het Universitair Ziekenhuis van Nice uit. Wanneer vitiligo actief is en zich snel uitbreidt, is behandeling dringend nodig om de voortgang ervan te stoppen. Het gaat om kleine doses orale corticoïden in combinatie met smalspectrum UVB-fototherapie gedurende 3 tot 6 maanden. Bij kleine kinderen worden minipulsen cortisone alleen gebruikt zonder fototherapie. Chirurgische behandeling is nuttig voor stabiele gelokaliseerde vitiligo en voor segmentale vormen.

De hoopgevende nieuwe behandelingen

Er worden nu nieuwe behandelingen ontwikkeld. Een daarvan is ruxolitimib crème, een gericht geneesmiddel uit de anti-Jak familie. Deze kinaseremmer kreeg in juli 2022 een handelsvergunning in de Verenigde Staten. Bij volwassenen en kinderen ouder dan 12 jaar heeft het een goede werking op het gezicht en het lichaam en een goede tolerantie aangetoond; het is echter teleurstellend voor letsels op handen en voeten. "Zodra het in Europa is toegestaan, moet het de eerstelijnsbehandeling worden, in het beste geval gecombineerd met UVB, met name voor de minder uitgebreide vormen. Andere proeven worden uitgevoerd met andere orale anti-JAK's voor zeer actieve of uitgebreide vormen. Die zouden van belang kunnen zijn om recidieven te voorkomen", hoopt professor Passeron.

Volgens een persconferentie die Pr Thierry Passeron van het Universitair Ziekenhuis van Nice gaf in het kader van de Dermatologiedagen van Parijs 2022.