Momenteel lijdt meer dan een kwart van de bevolking aan een of meer allergieën. Vooral voedselallergieën nemen toe, vooral bij kinderen. Het is echter vaak moeilijk om een juiste diagnose te stellen. Patiënten hebben onrealistische verwachtingen en missen essentiële kennis. Bovendien hebben sommige artsen onvoldoende expertise om de juiste testen voor te schrijven, de complexe resultaten ervan te interpreteren en zo een juiste diagnose te stellen. Maar al te vaak leidt dit tot verkeerde behandelingen, waaronder bijvoorbeeld te strenge eliminatiediëten, die op hun beurt kunnen leiden tot gezondheidsproblemen.

Voedselovergevoeligheden treffen alle leeftijdsgroepen. Voedselallergieën, die het gevolg zijn van een ontoereikende reactie van het immuunsysteem, zijn te onderscheiden van voedselintoleranties, waarbij andere biologische mechanismen een rol spelen. Afhankelijk van het voedsel en het individu kunnen de symptomen van deze verhoogde gevoeligheden vergelijkbaar zijn, maar de mogelijke gevolgen ervan niet. Allergieën kunnen zeer ernstige reacties veroorzaken, zoals een anafylactische shock.                                         

De Hoge Gezondheidsraad constateert een toename van het aantal testen dat wordt uitgevoerd zonder dat de waarde ervan is bewezen. Commerciële laboratoria in de hele EU bieden nu op grote schaal testen aan en beweren dat dit betrouwbare instrumenten zijn voor de diagnose van voedselallergieën, terwijl dit over het algemeen niet het geval is. Bovendien hebben patiënten steeds meer toegang tot controversiële testen die op internet worden aangeboden, waaronder IgG-testen, bioresonantie-testen, haaranalyses, enz.  Deze testen zijn vrij verkrijgbaar, maar vaak duur en in ieder geval niet wetenschappelijk onderbouwd. De interpretatie van de resultaten is verre van eenvoudig en wordt zelden uitgevoerd door een gespecialiseerde arts. De simplistische presentatie van deze testen wekt de illusie dat voedselallergieën kunnen worden teruggebracht tot één oorzaak en één gevolg, terwijl de werkelijkheid vaak veel complexer is.

Dit leidt tot onnodige bezorgdheid bij de patiënten, die ten koste van hun levenskwaliteit proberen door te gaan met (soms dure) eliminatiediëten, terwijl daarvoor aanvullende (soms dure) onderzoeken nodig zijn. Bovendien kunnen onnodige beperkende diëten leiden tot voedingstekorten en negatieve gevolgen hebben voor de gezondheid, vooral voor kinderen in de groei.

Geconfronteerd met deze verwarrende situatie doet de Hoge Gezondheidsraad de volgende aanbevelingen:

·          IgG-testen hebben geen plaats in de correcte diagnose van voedselovergevoeligheid. Totale IgE-testen leveren op zichzelf ook geen relevante informatie.

·          Specifieke IgE-testen op basis van voedselextracten met klinische evaluatie kunnen sommige voedselallergieën bevestigen.

·          De selectie, analyse en interpretatie van de testen moeten worden uitgevoerd door gespecialiseerde artsen met een uitgebreide theoretische en klinische expertise in de allergologie.

·          Het grote publiek en de medische gemeenschap moeten meer bewust worden gemaakt van de onzin en de gevaren van misleidende laboratoriumtests (online en offline) bij een vermoeden van voedselallergie.