Het actieve ingrediënt in Zepbound is tirzepatide, dat in de Verenigde Staten al sinds 2022 op de markt is onder de naam Mounjaro en is geïndiceerd voor diabetes type 2.

Tirzepatide is een nieuwe GLP1-receptoractivator zoals Ozempic, meer bepaald een agonist van de glucoseafhankelijke insulinotrope polypeptidereceptor (GIP) en de glucagon-like peptide-1 (GLP-1)-receptor, gecombineerd in één molecule. Het wordt eenmaal per week ingenomen. Het geneesmiddel activeert de receptoren van het lichaam voor GIP en GLP-1. Dit zijn natuurlijke incretinehormonen die aanwezig zijn in gebieden van de menselijke hersenen die betrokken zijn bij het reguleren van de eetlust. Tirzepatide vermindert de voedselinname door de verzadiging te verhogen en de honger en het beloningsgevoel dat gepaard gaat met voedselinname te verminderen.

Zelfs voordat het medicijn van Eli Lilly groen licht kreeg van de FDA, werd het door sommige artsen al buiten de officiële richtlijnen om voorgeschreven voor gewichtsverlies, gezien de effectiviteit. Vanaf nu is Zepbound toegestaan in de Verenigde Staten voor mensen met obesitas enerzijds en voor mensen met overgewicht met co-morbiditeiten (diabetes type 2, hoog cholesterol of hypertensie) anderzijds. De FDA baseerde haar beslissing op de resultaten van een grootschalig klinisch onderzoek (SURMOUNT), dat aantoonde dat het innemen van het geneesmiddel van Eli Lilly gepaard ging met aanzienlijk gewichtsverlies bij de gecontroleerde patiënten. De Amerikaanse gezondheidsautoriteiten waarschuwen echter dat het gebruik van Zepbound gecombineerd moet worden met lichaamsbeweging en een caloriearm dieet. De FDA waarschuwt ook voor mogelijke bijwerkingen van deze behandeling, waaronder misselijkheid, braken, constipatie en buikpijn.

Eli Lilly heeft aangegeven dat het een aanvraag voor een vergunning voor het in de handel brengen heeft ingediend bij het Europees Geneesmiddelenbureau, zonder een datum voor de beslissing te noemen.