Koude-urticaria wordt gekenmerkt door een allergieachtige reactie die optreedt bij blootstelling aan koude, koud water, een koude atmosfeer, een koud voorwerp, een koud drankje of koud voedsel... In ongeveer 2/3 van de gevallen wordt deze aandoening vastgesteld bij het zwemmen in koud water, omdat een groot deel van het lichaam dan wordt blootgesteld aan de kou, wat soms uitgebreide reacties veroorzaakt.

Symptomatisch manifesteert koude-urticaria zich als rode, gezwollen, jeukende plekken van urticaria over een lichaamsoppervlak dat varieert afhankelijk van de blootstelling en de patiënt. Er zijn twee reactogene drempels gedefinieerd: de eerste is de temperatuur en de tweede is de tijd van blootstelling aan koude waarna een reactie optreedt. Er bestaan provocatietests om deze koude-urticaria te onderzoeken en een speciaal apparaat om deze drempels te beoordelen, met name de Temptest®. Het is belangrijk om deze drempels voor elke patiënt te bepalen. Patiënten zoeken waarschijnlijk niet systematisch hulp omdat ze niet vermoeden dat het de kou is die hun urticaria veroorzaakt. Ze schrijven de netelroos die ze uit het water krijgen vaak toe aan

kwallensteken op zee, desinfecterende middelen in zwembaden waar van toepassing, een voedselallergie, enz.

De behandeling hangt af van de ernst van de symptomen, in het geval van crisisbehandeling, en van de impact op de levenskwaliteit van de patiënt, in het geval van ziektemodificerende therapie. Voor milde vormen is er geen achtergrond- of crisisbehandeling nodig, maar patiënten moeten wel geïnformeerd worden over de te nemen voorzorgsmaatregelen.

Antihistaminica van de tweede generatie worden ook voorgeschreven.