De Nobelprijs voor de Geneeskunde voor de ontdekking van Hepatitis C
Afbeelding
In het midden van de Covid-19 pandemie is de Nobelprijs voor de Geneeskunde voor het seizoen 2020 als een knipoog naar de wetenschappers die tegen het nieuwe coronavirus vechten. Het zijn inderdaad drie onderzoekers, van wie het werk heeft geleid tot de ontdekking van een virus dat verantwoordelijk is voor een andere ziekte met grote gevolgen voor de volksgezondheid, hepatitis C, die het Nobelcomité op maandag 5 oktober heeft onderscheiden. De prijs wordt gedeeld door de Amerikanen, Harvey Alter en Charles Rice, en een Brit, Michael Houghton.
Wereldwijd zijn volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) zo'n 71 miljoen mensen drager van chronische hepatitis C. Het virus wordt via het bloed overgedragen. De menselijke tol is zwaar: 400.000 slachtoffers in 2016, opnieuw volgens de gegevens van de WHO, voornamelijk als gevolg van cirrose of leverkanker, die de twee belangrijkste complicaties op lange termijn van deze virale infectie zijn. De doelstellingen van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) om tegen 2030 het hepatitis C-virus (HCV) uit te roeien zijn duidelijk: 90% van de gevallen opsporen, 80% van de patiënten behandelen en het sterftecijfer met 65% verminderen. "De beperkende factor in deze wereldwijde uitdaging is niet langer de medicatie, aangezien de nieuwe direct werkende behandelingen bijna 100% doeltreffend zijn, maar de screening", zegt professor Delwaide, ULG. Professionals in de eerstelijnszorg spelen een belangrijke rol in het winnen van deze oorlog.
"De vernietiging van HCV is een van de grootste medische successen van de afgelopen jaren", zegt Jean Delwaide, "en het is in vele opzichten een revolutie. Het is de eerste keer dat een virale ziekte kan worden geëlimineerd door een behandeling, en niet door een vaccin zoals het geval was voor polio of pokken (uitgeroeid sinds 1980, nota van de redactie). De nieuwe behandelingen heffen een belangrijke 30 jaar-durende-maatschappelijke belasting op, aangezien hepatitis C de belangrijkste oorzaak is van primaire leverkanker en levertransplantatie. Ze verlichten de mortaliteit, maar ook de morbiditeit die met deze ziekte gepaard gaat. »
Een andere reden om zich te verheugen is dat de huidige behandelingen niet alleen super efficiënt en eenvoudig zijn (1 tot 3 tabletten per dag gedurende 2 tot 3 maanden), maar ook vrijwel vrij zijn van bijwerkingen. Er kunnen interacties zijn met andere geneesmiddelen of zelfs contra-indicaties voor bepaalde moleculen (bijvoorbeeld bij nierfalen of gedecompenseerde cirrose), maar omdat het scala aan behandelingen groot is en er alternatieve moleculen beschikbaar zijn, kan iedereen echt worden behandeld.